انجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Economic Productivity Analysis of Water and Nitrogen in Alternate Furrow Irrigation for Quinoaتحلیل بهره وری اقتصادی آب و کود نیتروژن در آبیاری جویچه ای یک درمیان برای کشت کینوا114134935FAصابر جمالیدانشجوی دکتری، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-0524-3346حسین انصاریاستاد، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایراننرگس صالحنیااستادیار، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.Journal Article20210520The water crisis is one of the most important factors that limit the production of agricultural products in arid and semi-arid regions, which requires the optimal consumption of water in agriculture to achieve food security in these regions. To investigate the economic efficiency of water and nitrogen fertilizer on Quinoa, an experiment was conducted as a split-plot based on a randomized complete block design with three replications in 2018 at Ferdowsi University of Mashhad. Treatments included three irrigation methods (furrow irrigation (FI), fixed alternate furrow irrigation (FAFI), and variable alternate furrow irrigation (VAFI)) and three-level of nitrogen fertilizing (50, 100, and 200 Kg/ha). The different furrow irrigation methods on the economic productivity of fertilizer, CPD, BPD, NBPD, and PFP were highly significant (p < 0.01). The different levels of nitrogen fertilizer on the economic productivity of fertilizer, BPD, NBPD, and PFP were significant at 1 percent levels (p < 0.01), and on CPD was significant at 5 percent levels (p < 0.05). The interaction effects on the economic productivity of fertilizer and PFP were highly significant (p < 0.01) and on NBPD and BPD were significant at 5 percent levels (p < 0.05). The results showed that under traditional furrow irrigation conditions, increasing the nitrogen fertilizer reduces the economic efficiency of water and fertilizer (compared to using 50 kg/ha N). The results showed that the highest economic and physical water productivity and BPD were obtained in the treatment of variable alternate furrow irrigation + 200 kg/ha of nitrogen.بحران آب یکی از مهمترین عواملی است که در مناطق خشک و نیمهخشک برای تولید محصولات کشاورزی محدودیت ایجاد میکند و برای نیل به امنیت غذایی مطلوب باید آب در بخش کشاورزی به صورت بهینه مصرف شود. بهمنظور بررسی بهرهوری اقتصادی آب و کود نیتروژن بر روی گیاه کینوا پژوهشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در تابستان 1397 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل 3 روش آبیاری جویچهای (متداول، یک در میان ثابت و متغیر) و 3 سطح کود نیتروژن (50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) بود. روشهای مختلف آبیاری جویچهای بر صفات بهرهوری اقتصادی کود، بهرهوری فیزیکی آب (CPD)، شاخص سود بهازای متر مکعب آب مصرفی (BPD) و شاخص سود خالص بهازای متر مکعب (NBPD) و عامل جزئی سودمندی (PFP) در سطح احتمال یک درصد معنیدار شده و سطوح مختلف کود نیتروژن نیز بر بهرهوری اقتصادی کود، BPD، NBPD و PFP در سطح احتمال یک درصد و بر CPD در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شد. لازم به ذکر است که اثر متقابل روش آبیاری و سطوح مختلف کود نیتروژن بر صفات بهرهوری اقتصادی کود و PFP در سطح احتمال یک درصد معنیدار و بر NBPD و BPD در سطح احتمال 5 درصد معنیدار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش مقدار نیتروژن نسبت به مقدار توصیه شده (50 کیلوگرم در هکتار) در شرایط آبیاری جویچهای متداول سبب کاهش بهرهوری اقتصادی آب و کاهش بهرهوری اقتصادی کود میشود. بر این اساس، بیشترین مقدار بهرهوری اقتصادی آب، بهرهوری فیزیکی آب و شاخص درآمد بهازای هر واحد آب مصرفی در تیمار آبیاری جویچهای یک در میان متغیر و در شرایط اعمال 200 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به دست آمد.https://wmaj.iaid.ir/article_134935_fce161a89b93c4892122dccc8fe58931.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220The Effect of Irrigation Different Methods under the Deficit-Irrigation Conditions on Characteristics of Replacement Corm and Photosynthesis Level of Saffron (Crocus sativus L.)تأثیر روشهای مختلف آبیاری در شرایط تنش آبی بر خصوصیات بنه دختری و سطح فتوسنتزی گیاه زعفران (Crocus sativus L.)1526136241FAامیر محمد نوریگروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد. ایرانحسین بانژادگروه علوم و مهندسی آب-دانشکده کشاورزی- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران000000026883164Xمحمد کریمی فرزقیگروه آگرو تکنولوژی، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد . ایرانJournal Article20210813Water is one of the most important factors limiting agricultural development. The proper water management on the farm is also significant. To improve the existing conditions, a study aimed at investigating the growth characteristics of replacement corms and photosynthetic levels of saffron plants in response to different irrigation methods under water stress. An experiment was conducted on a farm in Ahmadabad Sheikh village, Torbat - Heydariyeh, from September 2020 to June 2021. In this experiment, the main treatment included three irrigation methods (basin irrigation, drip irrigation, and subsurface irrigation) and the sub-treatment of three irrigation levels (100%, 70%, and 40% of saffron water requirement). On May 1, 2021, to determine the traits related to photosynthetic level (number of leaves, leaf length, leaf width, fresh and dry weight of leaves) were sampled. On June 10, 2021, to study the growth characteristics of replacement corms (number of replacement corms, replacement corm diameter, weight wet and dry replacement corm) sampling was done. The results showed that the effect of method and amount of irrigation on the characteristics of replacement corms and photosynthetic level of the saffron plant was significant. The drip irrigation method significantly increased leaf number, leaf length, fresh leaf weight, leaf dry weight compared to basin irrigation and subsurface irrigation methods. The diameter of the replacement corm, the number of replacement corms, wet weight of replacement corm, and dry weight of replacement corm was reducing the amount of irrigation water from 100% of the water required to 70% and 40% due to drought stress caused a significant reduction in leaf number, leaf length fresh weight, dry leaf weight, replacement corm diameter, number of replacement corms, fresh weight of replacement corms and weight dried replacement. Based on these interpretations, choosing a suitable irrigation method along with a sufficient amount of water is significant.
<span lang="FA" style="font-size: 12.0pt; font-family: 'B Mitra';">آب از مهمترین عوامل محدودکننده توسعه کشاورزی به شمار میآید، اهمیت مدیریت مناسب آب در مزرعه نیز اهمیت قابلتوجهی دارد. بهمنظور بهبود شرایط موجود، طی پژوهشی با هدف بررسی خصوصیات بنه دختری و سطح فتوسنتزی گیاه زعفران در پاسخ به روشهای مختلف آبیاری در شرایط تنش آبی، آزمایشی در مزرعهای در روستای احمدآباد شیخ تربتحیدریه از شهریور 1399 تا خرداد 1400 انجام گرفت. در این آزمایش تیمار اصلی شامل سه روش آبیاری (کرتی، قطرهای و زیرسطحی) و تیمار فرعی سه سطح آبیاری (100، 70 و 40 درصد نیاز آبی زعفران) بود. در اول اردیبهشت ماه سال 1400 برای تعیین صفات مربوط به سطح فتوسنتزی (تعداد برگ، طول برگ، قطر برگ، وزن تر و خشک برگ) و 10 خردادماه 1400 برای بررسی خصوصیات بنه دختری (تعداد بنه دختری، قطر بنه دختری، وزن تر و خشک بنه دختری) نمونهبرداری صورت پذیرفت. نتایج نشان داد اثر روش و مقدار آبیاری بر خصوصیات بنه دختری و سطح فتوسنتزی گیاه زعفران معنیدار بود. روش آبیاری قطرهای نسبت به روش آبیاری کرتی و زیرسطحی، موجب افزایش معنیدار تعداد برگ، طول برگ، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، قطر بنه دختری، تعداد بنه دختری، وزن تر بنه دختری و وزن خشک بنه دختری گردید. کاهش مقدار آب آبیاری از 100 درصد نیاز آبی به 70 و 40 درصد، به علت ایجاد تنش خشکی موجب کاهش معنیدار تعداد برگ، طول برگ، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، قطر بنه دختری، تعداد بنه دختری، وزن تر بنه دختری و وزن خشک بنه دختری شد. با استناد به این تفاسیر، انتخاب روش آبیاری مناسب به همراه مقدار آب کافی از اهمیت زیادی برخوردار است.</span>https://wmaj.iaid.ir/article_136241_c0d991aa3b2700ed087dcb9bd9bf0ea1.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Environmental Implications of the Agricultural Sector and Policy Developments of the Recent Decade: A Case Study of OECD Countriesپیامدهای زیست محیطی بخش کشاورزی و تحولات سیاستی دهه اخیر: مورد مطالعه کشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه2740136229FAفاطمه عسکری بزایهمحقق بخش تحقیقات اقتصادی، اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویجرویا محمد زادهدانش آموخته کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز.ایوب مرادیمحقق بخش تحقیقات جنگلها، مراتع و آبخیزداری ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی،Journal Article20210618The agricultural sector as the main infrastructure for food security is one of the most important economic sectors of societies and its average share in the GDP of 161 countries studied in 2019 is about 11 percent. In parallel with the role of this sector in the provision of food security and employment of countries with negative side effects on basic resources and the environment, which led governments to reconsider their policies related to the agricultural sector. Governments can, willingly or unwillingly, affect the environmental sustainability of the agricultural sector in a variety of ways. This article focusing on non-systematic review approach and using the reports of authentic international institution (including FAO, OECD, WTO, etc.), deals with the implications of the agricultural sector and policy developments of the recent decade in the OECD member countries. The findings show that agricultural support policies tend to have a negative impact on the environment. Market price supports policies and payments based on output, and payments based on unconstrained variable input use found to be the most environmentally harmful. In contrast, fully decoupled support payments based on non-current crop area are the least harmful. Soil nutrient balance; Greenhouse gas emissions; Water abstraction for agricultural activities; and biodiversity of agricultural lands (crop diversity and homogeneity of landscapes) are among the key indicators that its improvement and deterioration helps to explain the relationship between agriculture and the environment and recent studies by OECD countries show significant gains in some of these indicators.بخش کشاورزی به عنوان زیربنای اصلی تحقق امنیت غذایی از مهمترین بخشهای اقتصادی جوامع به شمار می آید و میانگین سهم آن در تولید ناخالص داخلی 161 کشور مورد مطالعه در سال 2019 حدود 11 درصد گزارش شدهاست. به موازات نقشآفرینی این بخش در تامین امنیت غذایی و اشتغال کشورها با پیامدهای جانبی منفی بر منابع پایه و محیط زیست همراه است که دولت ها را به تجدیدنظر در سیاستهای حمایتی مرتبط با بخش کشاورزی سوق داده است. دولتها میتوانند خواسته و ناخواسته و به روشهای مختلفی بر پایداری زیستمحیطی بخش کشاورزی تأثیر بگذارند. این مقاله با رویکرد مروری غیر نظاممند و با استفاده از گزارشهای مراجع معتبر بین المللی(شامل فائو، سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه ، سازمان تجارت جهانی و ...) به عملکرد زیست محیطی بخش کشاورزی و تاثیرات و تحولات سیاستی در کشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه در دهه اخیر می پردازد. نتایج نشان میدهد که سیاستهای حمایت از کشاورزی تمایل به تأثیرگذاری منفی بر محیط زیست دارند. سیاستهای حمایت از قیمت بازار و پرداختهای مبتنی بر تولید یا استفاده نامحدود از نهاده متغیر بیشترین آسیب را متوجه محیط زیست مینماید و در مقابل، کمترین آسیب از جانب سیاست پرداختهای حمایتی کاملاً مجزا مبتنی بر سطح زیرکشت سالهای گذشته گزارش شده است. تراز مواد مغذی خاک؛ میزان انتشار گازهای گلخانه ای؛ برداشت آب برای فعالیتهای کشاورزی؛ و تنوع زیستی اراضی کشاورزی (تنوع محصول و همگونی چشماندازها)از جمله شاخصهای کلیدی است که بهبود و وخامت آن به تبیین رابطه بین بخش کشاورزی و محیط زیست کمک مینماید و بررسیهای اخیرکشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه حاکی از دستاوردهای قابل توجه در برخی از این شاخص ها میباشد.https://wmaj.iaid.ir/article_136229_5ac9af943f822071d82fb85c8881f38e.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220The Effect of Timely Meteorological Data of Greenhouse Environment on The Calculation of Reference Evapotranspirationتأثیر دادههای بهنگام هواشناسی محیط گلخانه در محاسبه تبخیر- تعرق مرجع4152136332FAصمداله ابراهیمی پورکارشناس ارشد آبیاری معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزیعلی نشاطعضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانبیژن نظریدانشیار گروه علوم و مهندسی آب. دانشگاه بین المللی امام خمینی ره، قزوین، ایرانJournal Article20210526In recent years, the development of greenhouse cultivation has been recommended to use water resources optimally. Due to the significant differences in the microclimate of the greenhouse with the open air and its effect on the parameters affecting the reference evapotranspiration, special study is needed to use the reference evapotranspiration estimation relationships. The aim of this study was to investigate the reference evapotranspiration difference calculated using timely meteorological data inside the greenhouse and outdoors and long-term outdoor meteorological data for 6 months in Aliabad area of Jiroft city in a greenhouse with tomato cultivation. Reference evapotranspiration inside the greenhouse and outdoors for timely and long-term data in the study period were 342.7, 508.6 and 636.4 mm, respectively. The net solar radiation was 58% lower inside as compared to outside of greenhouse. The percentage difference of reference evapotranspiration inside the greenhouse and outdoors based on timely data was vary for different month of year, as average this difference was 39% during the study. Therefore, notice to actual evapotranspiration in greenhouse is very important for accurate irrigation management.در سالهای اخیر در راستای استفاده بهینه از منابع آب در مناطق خشک و نیمهخشک کشت گلخانهای در کشور توسعه یافته است. به دلیل تفاوتهای قابل توجه در خرداقلیم گلخانه با فضای باز و تاثیر آن روی پارامترهای مؤثر بر تبخیر-تعرق مرجع، برای استفاده از روابط تخمین تبخیر-تعرق مرجع نیاز به بررسی ویژه وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی اختلاف تبخیر-تعرق مرجع محاسبه شده با استفاده از داده های هواشناسی بهنگام داخل گلخانه و فضای باز و داده های هواشناسی بلند مدت فضای باز به مدت 6 ماه در منطقه علی آباد شهرستان جیرفت در گلخانهای با کشت گیاه گوجهفرنگی انجام گرفت. نتایج نشان داد داخل گلخانه تابش خورشیدی، سرعت باد و دمای کمیته کاهش و رطوبت نسبی و دمای حداکثر روزانه در مقایسه با فضای باز افزایش یافت. تبخیر-تعرق مرجع داخل گلخانه و فضای آزاد داده های بهنگام و بلندمدت در دوره مورد بررسی به ترتیب 7/342، 6/508 و 4/636 میلیمتر بود. مقدار تشعشع داخل گلخانه 58 درصد کمتر از تشعشع فضای باز بود. درصد تفاوت تبخیر-تعرق مرجع داخل گلخانه و فضای باز بر اساس داده بهنگام در ماه های مختلف سال بسیار متغیر بود، بطور متوسط در دوره اندازه گیری این اختلاف 39 درصد بود. بنابراین توجه به تبخیر تعرق واقعی در گلخانه در برنامهریزی آبیاری اهمیت ویژهای دارد.https://wmaj.iaid.ir/article_136332_249d657d8ff62dc8076635ecd38fef04.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220The Factors Affecting the Development and Scientific Production of Sustainable Management of Water Resources Concept in Different Countriesعوامل مؤثر بر توسعه و تولیدات علمی مفهوم مدیریت پایدار منابع آبی در کشورهای مختلف5366136451FAفاطمه برزگری بنادکوکیاستادیار گروه منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه پیام نورصفیه اکرمیکارشناس ارشد کتابداری، مدرس مدعو دانشگاه پیام نورطاهره شرقیاستادیار گروه اقتصاد و توسعه، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نورJournal Article20210613In the past, human communities have always had plans for the water resources utilization and management. In the communities with water resources constraints, this type of management is more obvious. The present study is an analysis of the status of scientific products indexed in Web of Science databases in the field of sustainable water resources management. To attain this, the relationship between existing studies with effective indicators in the scientific production of this field, such as rainfall, water footprint per capita, blue water consumption per capita, green water consumption per capita and grey water consumption per capita was investigated. Information about these indices was extracted from maps drawn in ArcGIS 10.6.1. Then, the relationship between these indicators and the scientific outputs of different countries in the field of sustainable water resources management was investigated using multiple linear regression in SPSS 21 software. The results of the study showed that, the number of scientific records had a growth rate of 55% from 1800 to 2020, meaning that with the rise of the water crisis, more scientific studies have been conducted on sustainable water resources management. Secondly, the US, China and India have most scientific papers in this field. The results of regression analysis of the effective indicators showed that an increasing in annual rainfall also blue water and grey water consumption per capita has an important role in increasing scientific production in the field of sustainable water resources management.از گذشته تاکنون همواره جوامع انسانی جهت بهرهبرداری و مدیریت منابع آبی، برنامهریزیهایی داشتهاند. این امر بخصوص در جوامعی که با محدودیت منابع آبی مورد تقاضا مواجه بودهاند مشهودتر میباشد. پژوهش حاضر، تحلیلی بر وضعیت تولیدات علمی نمایه شده در پایگاههای اطلاعاتی Web Of Scienceدر حوزه مدیریت پایدار منابع آبی میباشد. بهاینصورت که ارتباط بین مطالعات موجود در این زمینه با شاخصهای موثر در تولیدات علمی این حوزه، نظیر شاخصهای بارندگی، سرانه ردپای آب، سرانه مصرف آب آبی، سرانه مصرف آب سبز، سرانه مصرف آب خاکستری بررسی شد. اطلاعات مربوط به این شاخصها از نرمافزار ArcGIS 10.6.1 استخراج گردید. سپس با استفاده از نرمافزار SPSS 21 ارتباط بین شاخصهای مذکور و تولیدات علمی کشورهای مختلف در زمینه مدیریت پایدار منابع آبی در قالب مدل رگرسیون خطی چندگانه بهدست آمد. نتایج نشان داد، تعداد رکوردها از سال ۱۸۰۰ تا ۲۰۱۹ نرخ رشدی معادل ۵۵ درصد داشته است یعنی با گسترش بحران آب، مطالعات علمی بیشتری در زمینه مدیریت پایدار منابع آبی شکل گرفته است. نتایج تحلیل رگرسیون شاخصهای موثر نشان داد، افزایش بارندگی سالیانه و افزایش سرانه مصرف آبهای آبی و خاکستری نقش مهمی در افزایش تولیدات علمی در زمینه مفهوم مدیریت پایدار منابع آبی دارد.https://wmaj.iaid.ir/article_136451_382724aab6a3c688a388adf35a6b58de.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Safflower Plant Irrigation Planning under Different Irrigation Management Using Aquacrop Modelبرنامهریزی آبیاری گیاه گلرنگ تحت مدیریتهای مختلف آبیاری با استفاده از مدل AquaCrop6778136463FAعبداله بهمنشدانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.اصلان اگدرنژاداستادیار، گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.سالومه سپهری صادقیاناستادیار، عضو هیات علمی بخش آبیاری و زهکشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزیJournal Article20210701Safflower is one of the most important oil crops whose yield decreases under water stress. Therefore, determining its response to different irrigation water managements is very important. To do that, in this study, AquaCrop model was used to simulate three irrigation scheduling strategies of safflower for drip, subsurface drip and furrow irrigation methods. At first, AquaCrop was calibrated using data collected from a research farm located at 34˚ 21’ N and 47˚ 9’ E, in Kermanshah, Iran. In the first strategy, apply irrigation up to field capacity at a constant rate (1, 5, 10 and 20 days), in the second strategy, apply a constant amount of irrigation water (values of 10 to 50 mm for drip and subsurface drip irrigation methods and values up to 10 90 mm for furrow method at constant duration 2 and 4 days for drip and subsurface drip irrigation and 10 and 20 days for furrow) and in the third strategy apply water stress levels of 100, 66 and 33% during the growing season for all three Irrigation method was considered. The results showed that the highest yield, biomass and water productivity were obtained in the first and second strategies. Maximum values for yield and biomass were 3.7 and 12.2 fon.ha-1, respectively, and maximum water productivity was 0.54 kg.m-3 in both drip and subsurface drip irrigation and 0.69 kg.m-3 in furrow irrigation. As the second strategy is easier for farmers to implement, it is suggested that this method be used. Therefore, for drip irrigation and subsurface drip scenario, it is recommended to apply 10 mm of irrigation water with a period of two days, and apply 30 mm water irrigation with a period of 10 days.گلرنگ یکی از گیاهان روغنی مهم به شمار میرود که تحت تنش آبی عملکرد آن کاهش مییابد. به همین دلیل تعیین واکنش آن نسبت به مدیریتهای مختلف آب آبیاری بسیار حائز اهمیت است. در این پژوهش از مدل AquaCrop جهت شبیهسازی برنامهریزی آبیاری گلرنگ برای روشهای آبیاری قطرهای سطحی، زیرسطحی و جویچهای استفاده شد. پیش از آن، مدل AquaCrop با استفاده از دادههای برداشت شده از یک مزرعه تحقیقاتی در کرمانشاه واقع در طول جغرافیایی 47 درجه و 9 دقیقه شرقی و عرض 34 درجه و 21 دقیقه شمالی واسنجی شد. در استراتژی نخست اعمال آبیاری تا حد ظرفیت زراعی در دور ثابت (1، 5، 10 و 20 روز)، در استراتژی دوم اعمال مقدار ثابت آب آبیاری (مقادیر 10 تا 50 میلیمتر برای روشهای آبیاری قطرهای سطحی و زیر سطحی و مقادیر 10 تا 90 میلیمتر برای روش جویچهای) در دور ثابت (2 و 4 روز برای آبیاری قطرهای سطحی و زیرسطحی و 10 و 20 روز برای جویچهای) و در استراتژی سوم تأمین نیاز آبی گیاه در سطوح 100، 66 و 33 درصد در طول فصل زراعی برای هر سه روش آبیاری در نظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین عملکرد زیستتوده و بهرهوری آب در استراتژیهای اول و دوم بهدست آمد. مقادیر حداکثر برای عملکرد و زیستتوده بهترتیب برابر با 7/3، 2/12 تن در هکتار و بیشترین مقدار بهرهوری آب برابر با 54/0 کیلوگرم بر مترمکعب در روشهای قطرهای سطحی و زیرسطحی و 69/0 کیلوگرم بر مترمکعب در آبیاری جویچهای بود. با توجه به اینکه اعمال استراتژی دوم برای کشاورزان آسانتر است، پیشنهاد میشود از این روش برنامهریزی آبیاری در مزرعه استفاده شود؛ بنابراین برای آبیاری قطرهای سطحی و زیر سطحی 10 میلیمتر آب آبیاری با دور دو روز و برای آبیاری جویچهای 30 میلیمتر آبیاری با دور 10 روز پیشنهاد میشود.https://wmaj.iaid.ir/article_136463_fb99e9c51a7ff91e665f542ac31ef4e8.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Irrigation management and optimal water consumption in corn cultivationمدیریت آبیاری و مصرف بهینه آب در زراعت ذرت7988136805FAمحمد کریمیاستادیار، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،محمد جلینیدانشیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات،Journal Article20210706Corn is one of the most important agricultural products that has a major contribution in supply of country's food needs. Corn is sensitive to water stress and under these conditions, its yield is reduced. Limited water resources in most parts of the country have caused farmers to not have enough water to meet the water needs of corn.Therefore, if a suitable tool is available to accurately determine the time and amount of irrigation, a suitable crop can be harvested with less water. Adequate knowledge of growth stages and water requirement of corn during the growing period can play an important role in preventing the loss of water resources and reduce stress and increase yield per unit area. According to research, the net irrigation water requirement of corn in the country is about 6852 m3/ha on average. The most sensitive stages of corn growth to water stress are flowering and grain formation. Implementing optimal management of water consumption in this product by using the method of constant or intermittent furrow irrigation method instead of the usual irrigation method, using drip irrigation tapes instead of traditional irrigation of stacked atmosphere. The use of seedling cultivation, selection of early cultivars and cultivars that are in maximum compliance with the climatic conditions, quality and quantity of available water, the use of drought tolerant cultivars and change of planting arrangement is possible.ذرت یکی از مهمترین محصولات کشاورزی است که سهم عمدهای در تأمین نیازهای غذایی کشور را به خود اختصاص داده است. ذرت به تنش آبی حساس بوده و در شرایط کم آبی عملکرد آن کاهش می یابد. محدودیت منابع آبی در بیشتر مناطق کشور سبب شده که کشاورزان میزان آب کافی برای تامین نیاز آبی ذرت نداشته باشند. بنابراین اگر ابزار مناسبی برای تشخیص دقیق زمان و مقدار آبیاری در اختیار باشد، میتوان با مقدار آب کمتر، محصول مناسبی را برداشت نمود. شناخت کافی از مراحل رشد و نیاز آبی ذرت در طول دوره رشد میتواند نقش مهمی در جلوگیری از هدر رفت منابع آبی داشته و باعث کاهش تنشها و افزایش عملکرد در واحد سطح شود. بر اساس تحقیقات انجام شده، نیاز خالص آب آبیاری ذرت دانهای در کشور به طور متوسط حدود 6852 متر مکعب در هکتار است. حساسترین مراحل رشد ذرت نسبت به تنش آبی دوره ی گلدهی و شکلگیری دانه است. اعمال مدیریت بهینه مصرف آب در این محصول با استفاده از روش آبیاری جویچهای یک در میان ثابت و یا متناوب به جای روش آبیاری معمول، استفاده از نوارهای آبیاری قطرهای تیپ به جای آبیاری سنتی جوی پشتهای، استفاده از کشت نشایی، انتخاب ارقام زودرس و ارقامی که با شرایط اقلیمی، کیفیت و کمیت آب موجود حداکثر تطابق را داشته باشند، استفاده از ارقام متحمل به خشکی و تغییر آرایش کاشت امکان پذیر استhttps://wmaj.iaid.ir/article_136805_6932549a2d51a5f1ff24174d1cf0184f.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Effect of Supplementary Irrigation with Different Salinity Levels on Yield of Rainfed Wheat in Qazvinاثر آبیاری تکمیلی با سطوح مختلف شوری بر عملکرد گندم دیم در قزوین89100139674FAرضا سعیدیگروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.عباس ستوده نیادانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.سید غلامرضا بابائیگروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.Journal Article20210901In order to investigate the effect of single irrigation water quality on rainfed wheat yield, a study was conducted in Qazvin region. Treatments included four levels of water salinity with electrically conductive equal to 0.5 (S0), 4.9 (S1), 6.4 (S2) and 8.7 (S3) dS. m-1 and a rainfed treatment (D). The field experiment was conducted in plots with dimensions of 3 × 3 m. Statistical analysis was performed in the randomized complete block design. Irrigation was done as a single spring irrigation in stage of wheat clustering. The results showed that the effect of irrigation water quality on the total biomass, straw and grain yield of wheat was caused an increase of 18%, 12% and 26%, (in S0 treatment) an increase of 10%, 7% and 15%, (in S1 treatment) a decrease of 8%, 4% and 13%, (in S2 treatment) and a decrease of 21%, 13% and 34%, (in S3 treatment) respectively, in relative to rainfed conditions. Therefore, single irrigation up to salinity level of S1 was acceptable and more than, that was not recommended. Grain yield compared to straw yield increased in S0 treatment and decreased in S3 treatment, by a more intensity. So that salinity stress intensified the decrease in wheat grain production. On the other hand, the amount of water productivity in D, S0, S1, S2 and S3 treatments was calculated equal to 2.26, 2.462, 2.3, 1.93 and 1.644 kg. m-3, respectively. Also, a linear equation was presented for estimate the amount of water productivity, based on the water salinity amount. The general result is that the using of water resources with salinity up to S1 level in single irrigation of rainfed wheat, will increase the production and economic efficiency in Qazvin agricultural sector.بهمنظور بررسی اثر کیفیت آب تکآبیاری بهاره بر عملکرد گندم دیم، پژوهشی در منطقه قزوین انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری آب با هدایت الکتریکی برابر با (S0)5/0، (S1)9/4، (S2)4/6 و (S3)7/8 دسیزیمنس بر متر و یک تیمار کشت دیم (D) بود. آزمایش مزرعهای در کرتهایی با ابعاد 3×3 متر و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. آبیاری بهصورت تک نوبت بهاره و در مرحله خوشهبندی گندم انجام شد. نتایج نشان داد اثر کیفیت آب آبیاری بر عملکردهای زیستتوده، کاه و دانه گندم بهترتیب در تیمار S0 با افزایش 18، 12 و 26 درصدی، در تیمار S1 با افزایش 10، 7 و 15 درصدی، در تیمار S2 با کاهش 8، 4 و 13 درصدی و در تیمار S3 با کاهش 21، 13 و 34 درصدی نسبت به شرایط دیم همراه بود. از اینرو انجام تکآبیاری تا سطح شوری S1 قابل قبول و بیشتر از آن غیر قابل توصیه بود. عملکرد دانه نسبت به کاه، در تیمار S0 با درصد بیشتری افزایش یافت و در تیمار S3 با درصد بیشتری کاهش یافت. بهطوری که تنش شوری باعث شدت گرفتن کاهش تولید دانه گندم شد. از سوی دیگر مقدار بهرهوری آب در تیمارهای کشت دیم، S0، S1، S2 و S3 بهترتیب برابر با 26/2، 462/2، 3/2، 93/1 و 644/1 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه شد. همچنین رابطهای خطی برای تخمین مقدار بهرهوری آب از روی مقدار شوری آب ارائه شد. دستاورد کلی اینکه بهرهبرداری مناسب از منابع آب تا سطح شوری S1 در تکآبیاری گندم دیم، باعث افزایش تولید و درآمدزایی در بخش کشاورزی قزوین میشود.https://wmaj.iaid.ir/article_139674_c8f309a0da2c07383bc8df0bc7283807.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Determination of Crop Yield Response Factor (Ky) in Deficit Irrigation Management at Different Stages of Quinoa Plant Growthتعیین ضرایب حساسیت عملکرد محصول نسبت به آب (Ky) در مدیریتهای کمآبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه کینوا101116139989FAآرش تافتهاستادیار بخش آبیاری و فیزیک خاک، مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.0000-0002-1291-506Xمحمدرضا امداددانشیار بخش آبیاری و فیزیک خاک، مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.0000-0002-4866-6528Journal Article20210930Deficit Irrigarion in water scarcity is the most important strategy to maintain crop water productivity.Therefore, cultivating drought-resistant crops such as quinoa can increase physical productivity on farm. To evaluate the yield and growth of quinoa plant in deficit irrigarion, data is needed on the yield response factor to water stress. In this study, Quinoa cultivar Titicaca was cultivated in two cropping years of 1398 and 1399. To evaluate different irrigation, 4 treatments: full irrigation, 30% allowable moisture drainage, 50% allowable moisture drainage and 70% allowable moisture drainage based on Soil moisture determinayion was applied at different periods of plant growth. Based on the results obtained, in the two crop years, the initial growth period was 20 days, the development period was 30 days, the middle period was 28 days and the final period was 12 days. The most sensitive growth period in quinoa plant was determined as the middle period with a yield response factor of 0.88. On average, with a consumption of 2563 cubic meters of water, the maximum productivity will be about 1.85 kg per cubic meter. In general, the results show that this plant has a high resistance to deficit irrigation and therefore this plant can be grown in areas with water shortage and good performance can be expected in water stress conditions.کم آبیاری در شرایط کمبود آب مهمترین استراتژی برای حفظ بهره وری آب محصولات است. از این رو کشت محصولات مقاوم به خشکی مانند کینوا می تواند بهره وری فیزیکی را در سطح مزرعه افزایش دهد. برای بررسی عملکرد و رشد گیاه کینوا در شرایط کمبود آب نیاز به اطلاعات ضریب واکنش عملکرد گیاه به آب می باشد. در این مطالعه گیاه کینوا رقم تی تی کاکا در دو سال زراعی 1398 و 1399 کشت شد.برای بررسی سطوح مختلف آبیاری 4 تیمار: آبیاری کامل، 30 درصد تخلیه مجاز رطوبتی، 50 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و 70 درصد تخلیه مجاز رطوبتی بر اساس اندازه گیری رطوبت خاک در دوره های مختلف رشد گیاه اعمال شد. بر اساس نتایج بدست آمده در دو سال زراعی به طور کلی دوره رشد اولیه 20 روز، دوره توسعه 30 روز، دوره میانی 28 روز و دوره پایانی 12 روز اندازه گیری شدند. حساسترین دوره رشد در گیاه کینوا دوره میانی با ضریب حساسیت 88/0 تعیین شد . به طور متوسط با مصرف 2563 مترمکعب آب بهره وری بیشینه ای حدود 85/1 کیلوگرم بر مترمکعب خواهد داشت. به طور کلی نتایج نشان می دهد که این گیاه نسبت به کم آبیاری مقاومت بالایی داشته و از این رو می توان این گیاه را در مناطقی که دارای کمبود آب هستند کشت نمود و عملکرد مناسبی را در شرایط تنش آبی انتظار داشت.https://wmaj.iaid.ir/article_139989_fc5e1a26045ea171b8bf5cdd93759ced.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Determining Effective Features for Estimating the Volume of Water Delivered to the Irrigation and Drainage Network using Artificial Intelligence Methods (Case study: Irrigation and Drainage Network of Sefidrood Dam)تعیین ویژگیهای مؤثر برای تخمین حجم آب تحویلی به شبکه آبیاری با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی ترکیبی با الگوریتم چرخه آب (مطالعه موردی: شبکه آبیاری و زهکشی سد سفیدرود)117134140245FAحسین حکیمی خانسردانشجوی دکترا، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز و کارشناس کنترل و پایداری، شرکت آب منطقهای گیلانعلی شعبانی چافجیریکارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش سازه های هیدرولیکی دانشگاه فردوسی مشهد و کارشناس بهره برداری و نگهداری از سازههای آبی، شرکت سهامیJournal Article20210814In this study, the ability of water cycle algorithm in combination with ANN to model the volume of water delivered to the Irrigation and drainage network and determine the effective characteristics, was investigated. For the input of artificial intelligence models, five Features include the volume of water delivered to Sefidrood Irrigation and drainage network for one lags, flow and inlet volume for seven lags, level and reservoir volume for ten lags, were chosen. Using a hybrid algorithm, feature selection method and sensitivity analysis, a triple combination of features (with MSE of 0.00045) is the best input combination. The volume of water delivered to Sefidrood Irrigation and drainage network for one lags according to sensitivity analysis has been the most effective feature in its modeling. Then the artificial neural network weights were optimized to increase efficiency and with the help of two meta-innovative algorithms: water cycle without evaporation (WCA) and water cycle with evaporation (ER.WCA). The ANN-ER.WCA hybrid model with the highest accuracy (with values of R, NRMSE, MAE and NS equal to 0.9915, 0.0975, 0.0090 and 0.9829 in the test period, respectively) is in the first priority and the ANN-WCA and ANN models are next in line, respectively.در این مطالعه قابلیت الگوریتم فرا ابتکاری چرخه آب در زمینه مدلسازی حجم آب تحویلی به شبکه آبیاری و تعیین ویژگیهای مؤثر بر آن با ترکیب با شبکه عصبی بررسی شد. پنج ویژگی شامل حجم آب تحویلی به شبکههای آبیاری سد سفیدرود در یک روز قبل، دبی و حجم ورودی در هفت روز قبل، تراز و حجم مخزن در ده روز قبل برای ورودی مدلهای هوشمند انتخاب شد. با اجرای الگوریتم هیبریدی WCA-ANN، روش انتخاب ویژگی و تحلیل حساسیت ترکیب سهتایی از ویژگیها با مقدار خطا (MSE) برابر 00045/0 بهترین ترکیب ورودی محسوب میشوند. حجم آب تحویلی به شبکههای آبیاری سد سفیدرود در یک روز قبل با توجه به تحلیل حساسیت مؤثرترین ویژگی در مدلسازی آن است. در ادامه در این مطالعه وزنهای شبکه عصبی مصنوعی به کمک دو الگوریتم فرا ابتکاری چرخه آب بدون عمل تبخیر (WCA) و چرخه آب با عمل تبخیر (ER.WCA) به منظور افزایش کارایی بهینه گردید. از لحاظ اولویت مدل هیبرید ANN-ER.WCA با بیشترین دقت و کمترین خطا و با مقادیرR،NRMSE ، MAE وNS به ترتیب برابر با 9915/0، 0975/0، 0090/0 و 9829/0 در دوره آزمون، در اولویت اول و مدلهای ANN-WCA و ANN به ترتیب در اولویتهای بعدی قرار گرفتند.https://wmaj.iaid.ir/article_140245_5768e4cea10a6ffbc42efb515af09608.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Comparison of Ridge Planting and Traditional Methods in Wheat (Triticum aestivum L.) in Different Amounts of Irrigationمقایسه روشهای کاشت پشتهای و سنتی گندم (.Triticum aestivum L) در مقادیر متفاوت آبیاری135150140278FAاسماعیل قلی نژاددانشیار، گروه علمی علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانعلیرضا عیوضیاستادیار، بخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،Journal Article20210901This research was conducted at the research field of West-Azerbaijan (Saatloo station, 45° 10′ 53˝ E/ 37° 44′ 18˝ N and 1338 m above sea level), located 25 km from Urmia city (Iran) during 2019-2020 cropping seasons, as a factorial layout based on randomized complete block design with three replications. The first factor includes different amounts of irrigation at three levels (supply 100, 75 and 50% net irrigation requirement) and the second factor was planting at four levels (plot planting, planting three lines on the ridges (ridges width=30 cm), planting four lines on the ridges (ridges width=45 cm) and planting five lines on the ridges (ridges width=60 cm)). The results showed that there was no significant difference between different levels of irrigation for yield traits and grain yield components (except 1000 grain weight). Traits such as number of spikes per unit area, grain yield, biological yield and spike yield were significant differences for planting methods. Mean comparison showed the highest number of spikes per unit area (676 spikes), grain yield (7773.3 kg ha-1), biological yield (17696 kg ha-1) and spike yield (0.91 kg m-2) was obtained from three planting methods. The highest chlorophyll index and relative leaf water content were obtained from supplying 100% of the net irrigation requirement and the highest internal temperature of leaf, proline and ion leakage percentage were obtained from supplying 50% of the net irrigation requirement. Also, the highest amount of chlorophyll index was observed in the three-line planting method on the ridge and the relative leaf water content was observed in the five-line planting method on the ridge. Due to water shortage and drought, irrigation of 50% of the net irrigation requirement (reduction of 50% of water volume) and planting of three lines on the ridge is recommended.این تحقیق در سال زراعی 99-1398 در مزرعه تحقیقاتی ساعتلوی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی با طول جغرافیایی 45 درجه و 2 دقیقه شرقی، عرض جغرافیایی 37 درجه و 44 دقیقه شمالی و ارتفاع 1352 متر از سطح دریا واقع در 25 کیلومتری ارومیه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل مقادیر متفاوت آبیاری در سه سطح (تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز خالص آبیاری) و فاکتور دوم روش کاشت در چهار سطح (کاشت کرتی، کاشت سه خط روی پشته (عرض پشته 30 سانتیمتر)، کاشت 4 خط روی پشته (عرض پشته 45 سانتیمتر) و کاشت 5 خط روی پشته (عرض پشته 60 سانتیمتر)) بود. نتایج نشان داد بین سطوح مختلف آبیاری از نظر صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه (به جز وزن 1000 دانه) تفاوت معنیداری مشاهده نشد. صفات تعداد سنبله در واحد سطح، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد سنبله از نظر روشهای مختلف کاشت تفاوت معنیداری داشتند. مقایسه میانگین نشان داد بالاترین میزان تعداد سنبله در واحد سطح (676 سنبله)، عملکرد دانه (3/7773 کیلوگرم بر هکتار)، عملکرد بیولوژیک (17696 کیلوگرم بر هکتار) و عملکرد سنبله (91/0 کیلوگرم بر مترمربع) از روش کاشت سه خط روی پشته بدست آمد. بیشترین شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ از تامین 100 درصد نیاز خالص آبیاری و بیشترین مقدار دمای داخلی برگ، پرولین و درصد نشت یونی از تامین 50 درصد نیاز خالص آبیاری حاصل شد. همچنین بیشترین مقدار شاخص کلروفیل در روش کاشت سه خط روی پشته و محتوای نسبی آب برگ در روش کاشت پنج خط روی پشته مشاهده شد. با توجه به کمبود آب و خشکسالی، آبیاری 50 درصد نیاز خالص آبیاری (کاهش 50 درصد حجم آب) و کاشت سه خط روی پشته توصیه میگردد.https://wmaj.iaid.ir/article_140278_96602cc11ad580a2af73c2341f4c6204.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Effect of Using Transparent Plastic Mulch in Deficit Irrigation Conditions on Yield and Water Productivity Green Beansاثر کاربرد خاکپوش پلاستیکی شفاف در شرایط کمآبیاری بر عملکرد و بهرهوری آب لوبیا سبز151166140560FAجعفر نیکبختدانشیار گروه مهندسی آب، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایرانفاطمه محمدیگروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجانطاهر برزگردانشیار و عضو هیات علمی گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجانJournal Article20210921This research was conducted to investigate the effect of using transparent plastic mulch on yield and water use efficiency in green beans cv. Alamout in deficit irrigation conditions. Research was performed as split plots experiment based on completely randomized blocks design with three replications in 2018 at the Research Farm of Agricultural Faculty, University of Zanjan, Iran. The experiment treatments were deficit irrigation in three levels (100%, 80% and 60% of crop water requirements) as the main plot and transparent plastic mulch in two levels (use and non-use of mulch) as the subplot. Results showed, application of mulch increased significantly mean leaf chlorophyll content, mean relative leaf water content, mean leaf area, mean number of pods per plant, mean yield and mean water use efficiency compared to control treatment (16.8%, 5.2%, 11.2%, 34%, 38% and 39% respectively). Applying of deficit irrigation at 20 and 40% decreased significantly mean leaf chlorophyll content (20.6% and 30.3%), mean relative leaf water content (11.1% and 21.0%), mean leaf area (17.8% and 59.9%), mean number of pods per plant (10% and 43%), mean yield (24% and 53%) and mean water use efficiency (12% and 34%) compared to treatment of 100% crop water requirements. Interact effects of deficit irrigation and mulch increased significantly leaf chlorophyll content, leaf area and number of pods per plant such that at each irrigation level use of transparent plastic mulch increased mean values of these traits.پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کاربرد خاکپوش پلاستیکی شفاف بر عملکرد و بهرهوری آب لوبیا سبز رقم الموت در شرایط کمآبیاری انجام شد. پژوهش بصورت آزمایش کرتهای خرده شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1397 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل کمآبیاری در سه سطح (100، 80 و60 درصد نیاز آبی گیاه) به عنوان کرت اصلی و خاکپوش پلاستیکی شفاف در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد خاکپوش) به عنوان کرت فرعی بود. بر اساس نتایج، کاربرد خاکپوش باعث افزایش معنیدار محتوی کلروفیل برگ، محتوی نسبی آب برگ، سطح برگ، تعداد غلاف در بوته، عملکرد گیاه و بهرهوری آب نسبت به تیمار شاهد (به ترتیب 8/16، 2/5، 2/11، 34، 38 و 39 درصد) شد. اعمال 20 و 40 درصد کمآبیاری باعث کاهش معنیدار میانگین محتوی کلروفیل برگ (6/20 و 3/30 درصد)، میانگین محتوی نسبی آب برگ (1/11 و 0/21 درصد)، میانگین سطح برگ (8/17 و 9/59 درصد)، میانگین تعداد غلاف در بوته (10 و 43 درصد)، میانگین عملکرد گیاه (24 و 53 درصد) و میانگین بهرهوری آب (12 و 34 درصد) در مقایسه با تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه شد. برهمکنش متقابل خاکپوش و کمآبیاری بر صفات محتوی کلروفیل برگ، سطح برگ و تعداد غلاف در بوته اثر معنیدار داشت که در هر سطح آبیاری استفاده از خاکپوش پلاستیکی شفاف باعث افزایش مقدار میانگین این صفات شد.https://wmaj.iaid.ir/article_140560_7a99e22ddec6b77ec4b6b6bcb9bf7123.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Evaluating the Effectiveness of Pressurized Irrigation Systems in Iranبررسی اثربخشی سامانههای نوین آبیاری تحتفشار در ایران167182140893FAعلیرضا کیانیعضو هیات علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج0000-0002-2345-5089مجتبی شاکردانشجوی دکترای آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.0000-0002-2637-3089Journal Article20211029In recent years, some experts stated that the development of new irrigation systems has led to an increase in irrigated area resulting increase water consumption from reservoirs and reducing aquifer charging. Because they do not have a positive effect on the water balance of the basin, they are considered as inefficient activities. Critics states irrigation methods do not really save water. They believe that in estimating the efficiency of irrigation, runoff and deep percolation are not part of the losses and can be used in some way. The key point in evaluating the effectiveness of modern irrigation systems should be based on the expected capabilities. In other words, the scale of the systems must be specified. Naturally, the performance of the irrigation systems in the agricultural sector with the aim of preventing water losses (increasing irrigation efficiency and water productivity) on a farm scale. Studies show that with the implementation of modern irrigation systems during the last three decades, the irrigation efficiency in the country has increased from 29.7 in the 1990 decade to 43.8% in the 2010 decade. Its main message is to reduce water losses inside the farm and the effectiveness of these systems. Therefore, as expected from modern irrigation systems, reduction of runoff losses and deep percolation and water supply in the root zone of the plant has been successful. Due to the lack of control over water abstraction from reservoirs, its effects on the basin scale and groundwater aquifers may not be tangible. The solution to these cases is related to other responsible organizations.در سالهای اخیر برخی کارشناسان اظهار میدارند سامانههای نوین آبیاری منجر به افزایش مصرف آب و کاهش تغذیه سفرهها شده است و چون تاثیر مثبت در بیلان حوضه ندارند، آن را در زمره فعالیتهای ناکارآمد قلمداد میکنند. این منتقدین اظهار میدارند که روشهای نوین آبیاری بصورت واقعی در آب صرفه جویی نمیکنند. آنها اعتقاد دارند که آب خروجی از مزرعه و آب نفوذ یافته به اعماق زمین جزء تلفات نیستند و به نحوی قابل استفاده هستند. نکته کلیدی در بررسی اثربخشی سامانههای نوین آبیاری باید بر مبنای قابلیتهای مورد انتظار باشد. بطور طبیعی کارکرد سامانهها در بخش کشاورزی و با هدف جلوگیری از تلفات آب در مقیاس مزرعه است. بررسیها نشان میدهد، طی سه دهه اخیر مقادیر راندمان آبیاری در کشور بواسطهی اجرای این سامانهها، افزایش سطح دانش بهرهبرداران، گسترش شبکههای آبیاری و برخی موارد دیگر از 7/29 در دهه 70 به 8/43 درصد در دهه 90 ارتقاء یافته است، که پیام اصلی آن کاهش تلفات آب در داخل مزرعه و اثر بخش بودن روند اجرای این سامانه-ها میباشد. بنابراین مطابق انتظار از کارکرد اصلی سامانههای نوین آبیاری یعنی کاهش تلفات ناشی از رواناب و نفوذ به اعماق زمین و در اختیار قراردادن آب در محدوده ریشه گیاه موفق عمل نموده است. ممکن است این مقدار کاهش آب در در سطح حوضه آبریز و سطح سفرههای آب زیرزمینی به دلیل عدم کنترل برداشت و یا افزایش سطح اراضی آبی نمود عینی نداشته باشد و راه حل این موارد مربوط به وظایف اجرایی دستگاههای متولی است. در این گزارش پس از ارایه کمّی توسعه سامانههای نوین آبیاری در کشور و بیان برخی انتقادات در رابطه با عدم اثربخشی آنها، با توجه به شرایط و مقیاسهای مورد بررسی و انتظارت از سامانهها و تعاریف برخی از واژهها که محل مناقشه هستند، تحلیل نهایی مبنی بر اثربخش بودن سامانههای نوین آبیاری ارایه میگردد.https://wmaj.iaid.ir/article_140893_4848a5de7dd824215e6f664fb2b08a2b.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Investigating the Factors Affecting Rainfall Productivity in the Forestبررسی عوامل مؤثر بر بهرهوری بارش در جنگل183196141357FAپریسا شاهین رخسارعضو هیات علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان،سازمان تحقیقات، آموزش وhttps://orcid.org/00بیت اله امان زادهعضو هیات علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،علی نظمیکارشناس مسئول مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایرانJournal Article20210930Water is the main factor in forest production and rain and snow are the most important sources of forest water supply. But always a percentage of rainfall is lost and comes out of the forest surface water cycle. That part of the rain that does not reach the soil of forest ecosystems is divided into two parts. This article reviews the concept of rainfall in the forest and the impact of its components on the water balance of watersheds. Rainfall of trees plays an effective role in determining the amount of rainfall reaching the forest floor and therefore is an important part of the water level in the ecosystem of forest structures. Loss from the canopy surface and evaporation from the forest floor debris. It also focuses on the hydrological cycle and the food cycle in terrestrial ecosystems. If you know the amount of rainfall in areas with dry season during the growing season, if the amount of rainfall is high, according to the water needs of the mass, by performing thinning operations, to establish regeneration and also to meet the water needs of species The plant helped effectively. A large share of summer rainfall in the forest in the form of rainfall is out of reach of the forest massif; Therefore, it is necessary to know the amount of rainfall, especially to evaluate and measure evapotranspiration in forest ecosystems and therefore for the proper management of forest watersheds.آب اصلیترین عامل مؤثر در تولید جنگل است و بارش باران و برف مهمترین منابع تأمین آب جنگل میباشند. اما همیشه درصدی از بارندگی تلف شده و از چرخه آب سطحی جنگل خارج میشود. در این مقاله مروری بر مفهوم باران ربایی در جنگل و تاثیر مولفه های ان بر بیلان آبی حوزه های آبخیز انجام شد. باران ربایی درختان نقش موثری درتعیین میزان بارندگی رسیده به کف جنگل دارد و بنابراین بخش مهمی از تراز آبی در بوم سازگان های جنگلی را شامل می شود. آن بخش از بارندگی که به خاک اکوسیستمهای جنگلی نمیرسد به دو بخش تقسیم میگردد. اتلاف از سطح تاج درختان و تبخیر از سطح لاش ریزههای کف جنگل مقداری از بارندگی که به واسطهی باران ربایی از دسترس پوشش جنگل خارج میشود، بخش مهمی از مقدار تبخیر را در اکوسیستمهای جنگلی در بر میگیرد و تأثیر زیادی بر بیلان آبی در نواحی جنگلی و نیز بر چرخه هیدرولوژی و چرخه مواد غذایی در اکوسیستمهای زمینی دارد. در صورت آگاهی از مقدار باران ربایی در مناطق دارای فصل خشک در دوره رویش گیاهی، میتوان در صورت زیاد بودن مقدار باران ربایی، باتوجهبه نیاز آبی توده، با انجام عملیات تنک کردن، به استقرار تجدید حیات و همچنین برآورده شدن نیاز آبی گونههای گیاهی به طور مؤثری کمک کرد. سهم زیادی از بارندگی تابستانه در جنگل به صورت باران ربایی از دسترس توده جنگلی خارج می شود؛ بنابراین آگاهی از مقدار باران ربایی، بهویژه برای ارزیابی و اندازهگیری تبخیر و تعرق در اکوسیستمهای جنگلی و در نتیجه برای مدیریت اصولی حوزههای آبخیز جنگلی، ضروری به نظر میرسد.https://wmaj.iaid.ir/article_141357_0cc7021293a815dc3cdeeaa5a0c5e32d.pdfانجمن آبیاری و زهکشی ایرانمدیریت آب در کشاورزی2476-45318220220220Construction Variation Coefficient and Seepage Behavior of Clay Emitters with the Aim of Their Application in Subsurface Irrigationضریب تغییرات ساخت و رفتار تراوش گسیلندههای سفالی با هدف کاربرد آنها در آبیاری زیرسطحی197210147216FAشهرام اشرفیاستادیار مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی و کشاورزی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانالهه کنعانیدانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوینJournal Article20220301Development Research Institute during the last three decades has produced clay emitters and has implemented the system on a small scale in several areas of Kerman province in pistachio orchards. Because the hydraulic characteristics of the emitters used in the gardens are unknown and their operating time is also unknown, therefore, it is impossible to evaluate the performance of emitters used in these gardens. In order to evaluate the hydraulic performance of the emitters in terms of the coefficient of construction variation and also changes in the seepage behavior in laboratory conditions. 400 clay emitters were studied at Agricultural Engineering Research Institute of Karaj. To investigate the coefficient of construction variation, the emitters were grouped into groups of 20, and each group was tested at a constant hydrostatic pressure of 1.75 m using water with a quality of 0.83 dS/m. The results showed that the values of the coefficient of variation of the 20 packages under test were in the range of 23 to 73%, which was higher than the declared 20% of the ASAE standard and was found to be unacceptable, and if these emitters are used, the plants in different parts of the farm/garden will not receive equal water. Therefore, in these conditions, the use of these emitters in the subsurface irrigation of plants is not recommended. To investigate the seepage behavior of clay emitters over time, the discharge changes of 7 emitter groups at three hydrostatic pressures of 0.5, 1, and 2 m were tested. Seepage measurements from clay emitters for 1000 hours showed that as water passes through the pores of the emitter’s body, the water-soluble salts precipitate over time in the porous environment of the clay emitters and cause clogging. The average maximum initial seepage of clay emitters in groups of 7 at hydrostatic pressures of 0.5, 1, and 2 meters was 1.537, 2.578, and 4.783 L/hr.m, respectively. After 1000 hours of continuous testing, the values of final seepage reached 0.939, 1.483, and 1.296 L/hr.m, respectively. Descending values of seepage showed that water-soluble salts precipitate over time in the pores of the emitter body and reduce the emitter permeability. Due to the reduction of emission permeability, it is not possible to sustainable use of them to supply the water needed by crops/gardens in the long term.موسسه آب و توسعه پایدار فلات در طول سه دهه گذشته اقدام به تولید گسیلندههای سفالی نموده و سامانه مذکور را بهصورت نمایشی در سطوح کوچک در چند منطقه از استان کرمان در باغات پسته به اجرا گذاشته است. با توجه به اینکه مشخصات هیدرولیکی گسیلندههای بکار برده شده در باغات نامشخص و مدتزمان کارکرد آن نیز نامشخص میباشد، لذا ارزیابی عملکرد گسیلندههای مورداستفاده در باغات مذکور غیرممکن میباشد. به منظور بررسی و ارزیابی عملکرد هیدرولیکی گسیلندهها از نقطهنظر ضریب تغییرات ساخت و همچنین تغییرات مقدار تراوش در شرایط آزمایشگاهی تعداد 400 عدد گسیلنده سفالی در موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ضریب تغییرات ساخت، گسیلندهها به دستههای 20 تایی گروهبندیشدند و هریک از گروهها در فشار هیدرو استاتیک ثابت 1/75 متر با استفاده از آب با کیفیت 0/83 دسی زیمنس بر متر مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از اندازهگیریها نشان داد که مقادیر ضریب تغییرات ساخت دستههای 20 تایی مورد آزمون ، در حدفاصل 23 الی 73 درصد بودند که از حد 20 درصد اعلام شده استاندارد ASAE بیشتر بود و غیرقابلقبول تشخیص داده شدبهمنظور بررسی تداوم تراوش در طول زمان، تغییرات آبدهی گروههای 7 تایی گسیلنده در سه فشار هیدرو استاتیک 0/5، 1 و 2 متر مورد آزمون قرار گرفت. اندازهگیری تراوش از گسیلندههای سفالی به مدت 1000 ساعت نشان داد که با عبور آب از تخلخل موجود در بدنه این نوع گسیلندهها، املاح محلول در آب بهمرورزمان در محیط متخلخل بدنه سفال رسوب میکند و باعث گرفتگی میشود. متوسط حداکثر تراوش اولیه گسیلندهها در دستههای 7 تایی در فشارهای هیدرو استاتیک 0/5، 1 و 2 متر به ترتیب 1/53، 2/57و 4/78 لیتر در ساعت در متر بود و پس از گذشت 1000 ساعت آزمون پیوسته، مقادیر تراوش انتهایی به ترتیب 0/93، 1/48 و 1/29 لیتر در ساعت در متر رسید. مقادیر نزولی تراوش نشان داد که املاح محلول در آب به مرور زمان در خلل و فرج موجود در بدنه گسیلنده رسوب میکند و باعث کاهش آبگذری گسیلنده میشود. با توجه به کاهش آبگذری گسیلنده، امکان استفاده پایدار از آنها برای تأمین آب موردنیاز گیاه زراعی/باغی در درازمدت، مقدور نمیباشد.https://wmaj.iaid.ir/article_147216_c77ea1f08fac188250001242c80fa539.pdf